Ahıska'ya Kurban kesmek için giden öğrencilerden olan İkram KAHRAMAN'nın Ahıska, Ahıska'daki Ahıskalılar, Ahıska'da kurban kesmek Bayram Namazı kılmak ile ilgili izlenimlerini/duygularını aktardığı gezi notlarını bizimle paylaşmışve bize de bu notları sizlere duyurmak ve emeği geçen herkese sonsuz minnettarlığımızı sunmak düşer.

Öncelikle bütün islam aleminin müberek Kurban Bayramını en içten dileklerimle kutlar, hayırlara vesile olmasını dilerim. Bu gezide bende vardım, bize bu imkanı tanıyanlara çok teşekkür ediyorum. Oralara sadece güzel demekle bitmiyor, anlatmaya kelimeler yetmiyor çünkü o heyecan sadece yaşanır.

Gümrükteki Gürcülerin bize yaptıklarını hiç bir insan hiç bir insana yapmaz, saatlerce gümrükte beklememize rağmen, hiç usanmadan gittik Ahıska'ya. Arafe akşamı oradaydık. Oradaki otel rezervasyonlarının iptal olduğunu duyunca bir an herşey bitti diye düşünmeye başlamıştım ki meğer herşey daha yeni başlıyormuş.
Terminale indiğimizde AHISKALILAR oradaydı, tabi bizi karşılıyorlardı. O tabloyu görünce insan çok duygulanıyor, o tren rayları dedelerimizin anlattıklarıyla birleşince tam bir sürgün tablosu çıkıyordu insanın karşısına. Herşey dün olup bitmişçesine insanın gözleri önünde canlanıyordu.
Tam nerede kalacağız diye düşünüyorduk ki gidiyoruz dediler, Ahıska'da yaşayan Ahıskalılar evlerinde yerlerimizi hazırlamışlar meğer. Bazılarımız Ahıska'nın Tavarni köyünde yaşayan Ahıskalıların evlerine, bazılarımız da Abastuban köyüne yola koyulduk. Köye vardığımızda orada yaşan insanların sevinci, bizi görünce duygulanan 91 yaşlı Osman Dedenin gözlerindeki yaşkarşısında hiç bir söz söyleyemedik.
Herkes neredeyse ağlayacaktı, O anlatıyor biz ise sadece dinliyor, kameralar ise kayıt yapıyordu. Duygulanmamak elde değildi, orada yaşayan herkese başta bizleri evlerinde misafir edenlere -tek tek isim vermek olmaz çünkü herkes bizim için seferber olmuştu, o diyor bizde kalın bu diyor bizde kalın- herkese çok çok teşekkürlerimizi bildiriyoruz.
Gece yarısına yaklaşıyordu, herkes uykusuz ve yorgundu, buyüzden hemen yataklar serildi ve ertesi gün bayram olduğu için ve erken kalkılacak olduğundan yatık.
Sabah kalktık, abdestimizi aldık ve Bayram namazını kılmak için yola koyulduk. Tabi biz kalktığımızda kazanlarda yemekler kaynıyordu. Bayram namazını kıldık dualarımızı ettik, O anlar çok duyguluydu çünkü aklıma gelen ilk şey rahmettlik dedemin her zaman dua ederken veya bir yerde dua ettirirken dediği söz "ALLAH'U TALA, BİZE VATANIMIZI NASIP ET ORADA BAYRAM KILMAYI BIZLERDEN ESIRGEME" idi. Sanki dedemin duaları kabul olmuşdu çünkü ben oradaydım.
Namazdan sonra sofraya oturduk yemekler, tatlılar, meyveler, herşey dört dörtlüktü. Herkesle bayramlaşmaya başladık arkadaşlarla dolaşarak. Bayramlaşmalar bittikte sonra Abastuban köyünden servisle Ahıska'ya yola koyulduk.

Çünkü orada dini görevimiz bizi bekliyordu,Kurban kesecek ve onları oradaki insanlara dağıtacaktık. İlk gün Kurbanlarımızı kestik, 32 kişi 32 kurban kesti.
Cuma namazını da Ahıska'da Posof müftüsü kıldırdı. Cami tıklım-tıklımdı. Bayramın ikinci gününde köylere hem ziyaret hem de kurban eti dağıtmak için herkes kendi köyüne yola koyuldu. Herkes kendi köyünde kurban dağıttı ve tarihi yerleri gezdi.

En eski tarihi eser olan Adigön Merkez Camisinin sadece duvarları kalmıştı ve tam girişkapısında Arapça 1303 yazıyordu, bu caminin inşa tarihiydi. Herkes gezilerini tamamladıktan sonra yola koyulduk Türkiye'ye doğru ama oralardan ayrılmak istemiyordu insan neyazıkki gitme vakti gelmişti, bir gün geri döneceğiz diyerek herkes ayrıldı oradan.

Posof kaymakamının biz Ahıska'ya giderken verdiği kahvaltı ve geri döndüğümüzde de verdiği öğle yemeği zaten müthişti, onlara da sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz.
İşte böylelikle yolculuğumuz sona erdi.

AHISKADAN CIKTIM ŞAŞURDUM YOLU,
BIR ARABA GECTİ,İÇİOT TOLİ,
SÜREN BİR KİZ İDİBAŞİKİŞMORLİ,
KİZ SEN AHSIKANIN NERESINDENSIN....

Kaynak : İkram KAHRAMAN