1921 Moskova Antlaşmasıyla Ahıskalılara sorulmadan ve Ahıska coğrafyasını bilmeden, birkaç milletvekili tarafından kaderi çizilen ve Rusya'ya terk edilen, Gürcistan’ın güney batısında, Türkiye’nin kuzey doğusundaki Posof sınırına 0 km’de, yüz ölçümü 6260 km2 büyüklüğündeki Türk yurdudur Ahıska.
Son yüzyılda Türk nüfusu, Türk ve Müslüman suçlamasıyla 3 kez sürgün ve soykırıma uğramış ama dillerinden, dinlerinden, örf ve adetlerinden hiçbir şey kaybetmemiş Türk toplumudur Ahıska Türkleri.
Tarihine kara harflerle yazılan 15 Kasım 1944 Tarihinde Anavatanları Ahıskadan 24 saat içinde 100.000 in üzerinde insanın sürülmesi ve sürgün esnasında 17.000’i çocuk olmak üzere 30.000’e yakın insanın ölümüyle sonuçlanan soykırımı yaşamış, 40 gün süren sürgün yolculuğunda hayvan vagonlarında açlıktan, susuzlıkdan, dondurucu soğuktan ve hastalıktan vefat eden günahsız insanlarımız, insanlarla hınca hınç dolu hayvan vagonlarında, utancından tuvalet ihtiyacını gideremeyen ve hayatlarını kaybeden kadınlar, trenlerden atılan kefensiz cesetler, yargısiz infazlar ve sibirya'ya sürgünler.
1989 yılında Özbekistan-Fergana'de KGB provakasyonları sonucu Özbeklerin ''TÜRKLER'E ÖLUM'' sloganı altnda gerçekleştirilen katliamda 300 den fazla insanın ölümü, 1000 den fazla evin yakılması ve 100.000 ne yakın insanın sürgüne gönderilmesi.
2005 yılında Rusya'nın Krasnodar şehrinde yaşayan Ahıskalılara yapılan ırkçılık politikası ve bunun sonucunda mecbur kalıp Amerika'ya göçe maaruz kalan, 15.000 e yakın insanımızın kaderi.
Son olarakta 2010 tarihinde Kırgızistan'da Ahıskalılara karşı uygulanan saldırılar ve diğer benzeri haksızlıklara uğramış toplumdur Ahıskalılar.
Sürgünden 66 sene geçmesine rağmen, halen kaybettiği hak, hürriyet ve topraklarını geri alamayan ama hep mücadelesini veren mücadeleci Türk Toplumudur Ahıskalılar.
66 yıl boyunca devam eden ve bu zaman süresince sürgünlere, soykırımlara ve haksızlıklara uğramış ama insan hakları savcıları tarafından kendilerine önem verilmemiştir. Yoksulluk, dışlanma, tehdit, baskı, gözlem ve taciz gibi daha yüzlerce acı içerikli anlamları olan kelimeler oluşturuyor Ahıska Türklerinin hayatını …
Sovyetler Birliğinde kimliğinde Türk yazan ve bununla da gurur duyan Ahıskalılar, komünist Rejimden çektiği acılarla anılmaktansa, haklarında destanlar yazılması gereken, 2 satırlık yazılarla değersiz sayfalar arasında kaybolan, Türk dünyası tarihçileri ve yazarları tarafından Türklük uğrunda verdiği mücadeleden dolayı hak ettiği ilgiyi ve alakayı göremeyen Türk toplumudur Ahıskalılar.
Anavatanımız Türkiye'de bile yabancı muamelesi gören binbir zorlukla ikamet tezkeresi verilen ve de 5 sene sonra Türk Vatandaşlığına kabul edilen, üstelikte bu zaman zarfında çalışma hakkı hiç tanınmayan Ahıskalılar, kaderlerine küsmeden vatanına, toprağına ve bayrağına sımsıkı sarılarak hayat mücadelesi veren Türk toplumudur.
Yıllardır vaad edilen ve bir türlü Türkiye'de gerçekleştirilemeyen T.B.M.M. 3835 sayılı göç kanununun uygulanmamasından sıkılan Ahıska halkı, diğer taraftan Gürcistan parlamentosu tarafından Ahıska'ya geri dönüşle ilgili kanunların çıkarılmış olmasına lakin uygulanmamasına rağmen, özlem dolu göz yaşları ile uzaktan uzağa Vatan dediği Ahıska Toprağını göremeyen ama kokusunu kalbinin derinliklerinde saklayan Türk Toplumudur.
Sürgünün 66. yıl dönümünde geriye dönüp baktığımızda halen Ahıskaya çok uzaktayız …
Vatandan uzakta çaresizlik içerisinde, Ahıska doğumlu insanlarımızı kaybediyoruz.
…Sürgünde hayatları geçmiş 66 yıl önce yaşanan soykırım olayından sağ kalan bir avuç insanımızın halen bir tesellisi bile yoktur. İnsan hakları özgürlük, demokrasiden bahsedildiği bir dünyada yaşamamıza rağmen onun tadına bakamayan tek millettir Ahıskalılar …
15 Kasım 1944 tarihinin yıldönümünde, geçmişimize kara harflerle yazılmış bir yılı daha atlatıyoruz…
Neyse ki tarihin gizli sayfalarına adımızı acı dolu günlerle ve Türk olduğumuzu haykırarak yazmışız. Biz ki 66 yıldır vatanımızdan uzak yaşıyoruz, umut dolu yüreklerimizle yarınlara güven ve inançla bakıyoruz.
Elbette bir gün ellerimizle vatan toprağını tutacağız, şimdilik duyamasakta ezanımızı vatanımızda, göremesek de Türk Bayrağının dalgalandığını elbet birgün görecek ve yaşayacağız bu kutsal günleri.
