Ahıska Türklerinin geleceği açısından önemli sorunlardan birisi de ilgili sivil toplum kuruluşlarının gerektiği kadar işbirliği yapamaması.

Ahıska Türklerinin 1944 yılındaki sürgün öyküsü ve sonrasında yaşananlar hakkında pek çok e-posta aldık. Rusya Federasyonu’ndan, ABD’den, Kazakistan’dan ve Türkiye’den gelen talepler, şikayetler ve bazı kuruluşlarla ilgili eleştiriler Ahıskalı soydaşlarımız adına yapılacak çok şey olduğunu gösteriyor.

Yıllarca vatanlarından uzak kalmış bu insanların bir çoğu Türkiye özlemiyle yaşıyor. Yaşları ilerlemiş olanlar 1940’lı yılların “sürgün” atmosferini ruhunda hissediyor. Genç Ahıska Türkleri ise geleceğe umutla bakmak, daha iyi bir yaşam sürmek ve iyi bir eğitim almak istiyor. 

Bununla birlikte Ahıskalı soydaşlarımızın önemli bir kısmı, Krasnodar’da (Rusya) ağır yaşam koşullarında ve zaman zaman insanlık dışı uygulamalarla karşı karşıyalar. İkamet hakkı elde edemedikleri gibi, her 45 günde geçici ikamet izinlerini yenilemek zorundalar. Ev sahibi olamıyor ve istedikleri işte çalışamıyorlar. Kamu haklarından yararlanılması konusunda diğer ülke vatandaşları ile eşit konumda değiller.

Özellikle Gürcistan’a dönüş yasasının beklentileri karşılamaması (bu meseleyi geniş şekilde açıklamıştık) sonucunda ABD’ye göç etmek zorunda kalıyorlar. Şimdilik sayıları 15 bini bulan Ahıska Türkleri’nin ABD’nin farklı eyaletlerinde göreli olarak daha iyi koşullarda yaşadıkları ifade ediliyor. Oturma, çalışma ve öğrenim konusunda belli düzeyde desteklendikleri belirtiliyor.

Ahıska Türklerinin geleceği açısından önemli sorunlardan birisi de ilgili sivil toplum kuruluşlarının gerektiği kadar işbirliği yapamaması. Görüş, istek ve eleştiriler iletilirken çoğunlukla sosyal medyanın kullanılması farklı konularda bilgi kirliliğine ve yanlış algılamalara sebep olabiliyor. Örneğin bazı mesajlarda ABD’ye yerleşmek zorunda kalanlar eleştiriliyor ve bu imkanın temelleri sorgulanmak isteniyor. İşte konuyla ilgili gönderilen mesajlardan bazıları.

* Dünyada zulümlerin en gaddarını yaşamış Ahıska Türk’üne gelince biz de gaddarlaşıyoruz. Ben Alanya’da yaşıyorum, turizmci işletmeciyim, burayı vatan bilmiş gelmişler, oturma alabiliyorlar ama ellerine yabancılar polisi tarafından verilen ikametgah tezkeresinin üzerine çalışamaz damgasını vuruyorlar. Buralarda çoğu kaçak durumunda çalışıyor, bu insanların hiç bir sosyal güvencesi yok, bu insanlar nasıl yaşayacak ne yiyip içecek, ikamet var iş müsaadesi yok. (F.Ulusoy)

***

* Krasnodar bölgesinde yaşıyorum. Çiftçilikle uğraşıyorum. Burada çoğumuz bu işi yapmak zorundayız. Zor koşullarda geçimimi sağlıyorum. Çocuklarımı okullara zorla gönderiyorum. Pek çok aile ABD’ye gitmek için uğraşıyor. Keşke biz Türkiye’ye yerleşebilsek. Ama orada da çalışma izni almak çok zormuş. Ne yapacağımızı bilmiyorum. (M.Kara)

***

* Bir Ahıska Türkü olarak ailemle birlikte uzun süredir Rusya’da yaşıyorum. Burada bizleri hor görüyorlar. Benim pasaportum olmasına rağmen birçok hakkımı kullanamıyorum. Çocuğum okulda hor görülüyor. Ailecek zor durumdayız. Özgür insanlar değiliz. Bu ve benzer sebeplerle ABD’ye yerleşmek istiyorum. Bana yardımcı olmanızı istiyorum. (D.Lumanova)

***

* Bundan sonraki yazınızı da ilgi ve dikkatle takip edeceğiz. Sağolun, varolun. Bu vesileyle Türkiye’ye, vatanına, dinine, diline, değerlerine bağlı olan can kardeşlerimiz Ahıska Türkleriyle ilgili çalışmalarda daha geniş katılım ve tanıtımın sağlanmasında sizin yardımcı olacağınıza inanıyoruz. (F.M.Doğan)

Yazar: Yrd.Doç.Dr.KÜRŞAD ZORLU

Kaynak: AHISKALILAR.ORG