Tarihte Osmanlı’nın Kafkaslarda sancaktarlığını yapmış Ahıska Türkleri’nin 1829 yılında başlayan ve 93 harbi diye adlandırılan (1876 -1877)  Osmanlı-Rus savaşları sonucunda masa başında Ahıska toprakları dahil ülkenin doğusunun önemli bir kısmını Ruslara bırakan Osmanlı İmparatorluğu döneminden sonra biz Ahıska Türklerinin kara bahtlı günleri de böylece başlamış oldu.

En son Kurtuluş Savaşı sonrasında yine masa başında kaybedilen Ahıska toprakları önce Gürcistan’a daha sonra da Sovyetler Birliğine terk edilmiştir.

Biz Ahıska Türkleri her ne olursa olsun vatan deyip sahiplendiğimiz topraklardan yani ata yurdumuzdan, 1944 yılında hiçbir gerekçe göstermemeksizin sadece Türk olduğumuz için sürüldük. Kazakistan, Kırgızistan ve Özbekistan gibi ülkelere silah zoruyla sürülen biz Ahıska Türkleri 1957 yılına kadar akrabalarımızla görüşmelerimiz dahi yasaktı. Bir köyden diğer bir köye gidemeyecek kadar yasak altında bir yaşam ve adeta açık cezaevi baskısında yaşayan Ahıska Türkleri ancak 13 yıl sonra akrabalarımızı bulabilmiştik.

Biz Ahıska Türklerine 1957 yılından sonra ata toprakları Ahıska’nın bulunduğu Gürcistan dışında tüm Sovyetler Birliği’nde serbest dolaşım hakkı verilmişti. 1966 yılında örgütlenerek vatana dönüş mücadelesini başlatan Ahıska Türkleri olarak halen daha ata yurdumuz olan Ahıska’ya maalesef dönemedik.

67 yıldır bu haklı mücadelemizi sürdürürken gelip sığındığımız anavatanımız Türkiye’de de bin bir türlü zorluklarla karşılaştık. Halen zor koşullar altında yaşam mücadelesi verirken elimizden zorla alınan ve tarihte kalan haklarımızı geri almak için bir taraftan da onur mücadelemizi sürdürmekteyiz. Avrupa Konseyi, Birleşmiş Milletler, AGİT gibi uluslar arası kuruluşların dahi tanıdığı haklarımızı geri almak için mücadelemizi sürdürürken tam da tarihi belge ve bilgilere ihtiyaç duyduğumuz bu sıralarda Radikal gazetesinin manşet haberi ile ne kadar bahtsız bir toplum olduğumuzu bir kez daha anlamış olduk.

Iğdır Bayındırlık Müdürlüğü Ahıska Türklerine ait tapu kayıtlarının yer aldığı 15 koliyi korunması için Devlet Arşivlerine gönderiyor. Bu tarihi belgeler yanlışlıkla atık kağıt ünitesine teslim edilince de imha ediliyor.

Şu şanssızlığımıza bir bakar mısınız? Neden biz Ahıska Türkleri?

Burada bir kaza sonucu olduğuna inandığımız olayı tamamen biz Ahıska Türkleri’nin şanssızlığına bağlıyoruz. Yoksa öteden beri bize destek veren ve bizleri bağrına basan anavatanımız Türkiye Cumhuriyeti Devletimizde herhangi bir kusur aramıyoruz.

Sadece yetkililerden şunu tekrar rica ediyoruz ki, artık bundan sonra bizim sorunlarımızla biraz daha yakinen ilgilensinler. Uluslar arası arenaya taşınmış olan meselelerimiz için daha dikkatli olunması gerekir.

Ayrıca Türkiye’deki mevcut sorunlarımızı da bu haberdeki şanssızlığa terk edilmeden çözümlenmesini bekliyoruz.

Sürgüne Uğramış Ahıskalıların Koruma Merkezi

Başkan Paşa ALİHAN