Vatan olmadan bir milletin ayakta durması mümkün değildir. Vatansız bir millet ezilmeye, dağılmaya ve parçalanmaya mahkûmdur. Bir milletin var olması ve devam edebilmesi ancak vatana sahip olmakla mümkündür. İşte var olan vatanın korunması veya elden çıkmışvatana tekrar sahip olunabilmesi vatan sevgisiyle elde edilir.

Yıllarca sürgün hayatı yaşamaya mahkum edilen Ahıska Türklerinin, kalplerinden vatan sevgisinin silinip çıkarılmak istenmesine rağmen, bu asla başarılamamıştır. Ahıska Türkleri, bir gün vatanlarına dönecekleri umuduyla ve imanıyla yaşamışlardır. Vatan hasreti âdeta burunlarında tütmüştür.
Dünyanın neresinde olursa olsun kendi kimliklerini ve benliklerini asla kaybetmemişlerdir.

VATAN HASRETİ
Ahıska Türklerinin 1944 yılında, direnmeden veya tepki göstermeden kolayca yurtlarından çıkarılmaları ve sürgüne gönderilmelerinin benim tespitlerime göre iki sebebi vardır: Birincisi, Ahıska Türklerini sürgün eden Stalin, sürgünü halkın bütün gençleri İkinci Dünya Savaşında SSCB topraklarını Almanların işgalinden korurken gerçekleştirmişve bu sebeple yurtta hainlere karşı koyacak kimse bulunmamıştır. İkincisi, halkı kandırarak, bir aylığına buradan çıkarıldıklarını daha sonra tekrar döndürüleceklerini söyleyerek çıkarmışlardır. Yoksa, tarih boyunca meydana gelen savaşlarda, Ahıska Türklerinin, Ahıska?yı savunmaları meşhurdur. Defalarca Ahıska?ya saldıranlar bozguna uğratılmışlardır. Maalesef 1828?de gerçekleşen son saldırı Ahıskalıların aleyhine sonuçlanmışve Ahıska, Ruslar tarafından işgal edilmiştir.

RUSLARA GÖZDAĞI!
Ahıska Türklerinin vatanlarına ne denli bağlı oldukları hususunda, yazar J. Baddeley, Rusların Kafkasya?yı İstilası ve Şeyh Şamil adlı kitabında şu bilgileri aktarmaktadır: ?Kendi mahallî başkanları tarafından yönetilen Ahıskalılar, çok savaşçı ve korkusuz, kıpır kıpır insanlar olarak ün salmışlardır.? ?18 Ağustos 1828?de Rus ordusu Ahıska şehri önlerine geldi. Şehirden beşaltı kilometre uzaktaki garnizon, Ruslarla iki gün süren kanlı çarpışmalar yaptı. Burada üstün gelen Rus kuvvetleri, Ahıska?yı kuşatmağa başladılar. Rusların gelmesini dört gözle bekleyen Yahudi ve Ermeni azınlığı saymazsak geriye kalan Müslüman halk, cesur ve savaşçı insanlardan oluşuyordu. Bunlar, kadınları da dâhil olmak üzere hayatlarını, evlerini ve mallarını sonuna kadar savunmaya kararlıydılar. Bu insanlar, Ruslara gülerek kendilerine olan güvenlerini şu biçimde açığa vuruyorlardı: ?Siz gökteki Ay?ı Ahıska camisindeki hilâlden daha kolay sökebilirsiniz!?

CAMİDEKİLER YAKILDI
?Ruslar, 27 Ağustosta sabaha karşı ânî bir hücuma geçtiler. Şehir toplarla dövüldü, çevredeki binalar ateşe verildi. Her tarafa yangın paçavraları atarak şehrin evlerini yakmağa başladılar. Genç-ihtiyar, çoluk-çocuk şehir halkı büyük bir cesaretle savaştılar. Kadınlar canlı olarak Rusların eline geçmektense yanan binalara dalarak canlı canlı yanmayı tercih ediyorlardı. Bir camide toplanan yüzlerce insan diri diri yakıldı. Rus askerleri bu kahramanca mücadeleyi sindiremiyor, ele geçirdikleri insanları çoluk çocuk demeden acımasızca öldürüyorlardı.? Evet, yabancı yazarların bile kabullendikleri gibi cesur halkımız tarih boyunca vatanı için canlarını, mallarını ve her şeylerini hiç düşünmeden feda etmişlerdir. Tarihte adlarını altın harflerle yazdıran atalarımızın bize bıraktığı bu mukaddes vatan sevgisi mirasını, ihanet etmeden sürdürmemiz gerekmektedir.

SÜRGÜN HAYATI BİTİYOR
Son zamanlarda, yıllardır vatanlarından mahrum olan Ahıska Türkleriyle ve yurda dönüşle ilgili olumlu gelişmeler meydana gelmektedir. Tabii ki bütün bunlar, halkımızın ve değerli başkanlarımızın vatan sevgisi aşklarından dolayı bıkmadan, usanmadan uzun mücadeleleri ve çabaları sonucunda elde edilmiştir. Bugün dünyanın dört bir yanında farklı kıtalarda, farklı milletlerle barışve sevgi içinde yaşayan ve yaşamasını bilen halkımı Gürcistan?a; yani Gürcistan sınırları içinde olan Ahıska bölgesine dönmeye ve tarih boyunca Gürcü kardeşlerimizle barışve esenlik içinde yaşamaya davet ediyorum.

Kaynak : Türkiye Gazetesi